Strona: Drewniana zabudowa mieszkaniowa okresu międzywojennego na przykładzie Hajnówki – wykład dr inż. arch. A. Owerczuka w ramach programu "PO SĄSIEDZKU" / Politechniczna Sieć VIA CARPATIA im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego

Drewniana zabudowa mieszkaniowa okresu międzywojennego na przykładzie Hajnówki – wykład dr inż. arch. A. Owerczuka w ramach programu "PO SĄSIEDZKU"

2024-10-12
, red.  Paweł Kuraś

Serdecznie zapraszamy na wykład dr inż. arch. Aleksandra Owerczuka z Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej pt. „Drewniana zabudowa mieszkaniowa okresu międzywojennego na przykładzie Hajnówki”. Wydarzenie odbędzie się 14 października 2024 r., w godz. 10:30-12:00.

Wykład przybliży tematykę rozwoju Hajnówki z małej osady do ważnego ośrodka gospodarczego w okresie międzywojennym, napędzanego dynamicznie rozwijającym się przemysłem drzewnym. Dr Owerczuk omówi architekturę drewnianą tego czasu, uwzględniając aspekty urbanistyczne i konserwatorskie oraz znaczenie zabudowy drewnianej dla zachowania historycznego krajobrazu miasta.

Temat: Drewniana zabudowa mieszkaniowa okresu międzywojennego na przykładzie Hajnówki

Hajnówka jest przykładem niezwykłego awansu małej osady liczącej przed wojną kilkuset mieszkańców do ważnego ośrodka gospodarczego liczącego pod koniec lat 30-tych ubiegłego wieku kilkanaście tysięcy mieszkańców. U podstaw tego zjawiska leżał rosnący w znaczenie przemysł drzewny. W czasie I wojny światowej tereny te zostały zajęte przez Niemców. Bogate w surowiec drzewny okoliczne lasy zwróciły uwagę okupanta. Prawie od razu zaczęto pozyskiwać na dużą skalę surowiec drzewny. W tym celu wybudowano tartaki oraz inne zakłady do przerobu drewna. Do zwożenia surowca stworzono sieć kolejek wąskotorowych. Tak powstały przemysł drzewny był rozwijany w okresie międzywojennym i dał podstawy do rozwoju gospodarczego i gwałtownego wzrostu liczby ludności. Skutkowało to wznoszeniem dużej liczby nowych budynków mieszkalnych. W budownictwie mieszkaniowym stosowano prawie wyłącznie drewno jako materiał budowlane. Powstające w latach 30-tych XX w. osiedla miały dopracowane rozwiązania urbanistyczne oraz jednolity charakter architektoniczny. Poruszony został aspekt konserwatorski. Omówiono stan zachowania przedmiotowej architektury i jej znaczenie w utrzymaniu historycznego krajobrazu kulturowego miasta. Dla szerszego spojrzenia przedstawione zostało odniesienie do zabudowy drewnianej w innych miastach województwa podlaskiego.

Powrót do listy aktualności

Nasze serwisy używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Więcej informacji odnośnie plików cookies.

Akceptuję